Cañon de Colca

Hallo allemaal! Eerst en vooral willen we jullie bedanken voor de vele reacties die we nu al kregen op onze verhaaltjes, het doet ons enorm veel plezier. Sommige mensen hebben problemen om een berichtje te plaatsen, dus vooraleer je een bericht wil plaatsen, sla het op, want blijkbaar lukt het niet altijd en zo ben je tenminste niet alles kwijt.
Ondertussen zijn we aanbeland in Cuzco, wat "navel" betekent in het Quechua (de oorspronkelijke en nog levende taal van de indianen), en zoals de vertaling doet vermoeden, de vroegere hoofdstad van het Incarijk. Hierover later meer. Eerst wil ik jullie wat meer vertellen over onze tweedaagse trip door de Cañon de Colca, de diepste cañon ter wereld, alhoewel sommigen dat tegenspreken. Ons echter niet gelaten: hij was prachtig. De eerste dag hebben we in de voormiddag kennisgemaakt met de majestueuze condor, de heilige vogel van de Inca's. Naar het schijnt is hij van dichtbij aartslelijk, vanop afstand is hij alvast indrukwekkend. Een Nieuw-Zeelander probeerde ons wijs te maken dat hij met zijn klauwen zelfs een paard kon optillen, zo sterk is hij. Nu, we geloven graag iets, maar er zijn grenzen. Daarna begonnen we aan onze tocht door de bergen. Een lange afdaling, samen met onze gids Rinaldo (die zich uiteraard maar al te graag naar dat voetballende dikkerdje liet noemen). De afdaling werd gevolgd door een maaltijd in een oase aan de oever van de rivier Colca. Daarna ging het bergop en bergaf naar een andere oase, waar we na een gezellig bij elkaar zijn met Canadezen, Fransen, Italianen, Duitsers en Nieuw-Zeelanders bleven overnachten in een bamboehut. Jammer genoeg kon het bonte gezelschap het niet al te laat maken, want we moesten er alweer uit om 3.30 uur ‘s ochtends; jawel, in het duister. Met een klein lampje beginnen klimmen tegen de sterren op (letterlijk). Gelukkig begon rond 5 uur de zon zijn eerste stralen boven de bergen te gooien, waardoor we al minder halsbrekende toeren moesten uithalen. Uiteindelijk hebben we de zware klimtocht afgehaspeld in iets meer dan 3 uur. Ons zuurverdiende geschenk was een heilzame plons in natuurlijke warwaterbaden, zalig! Terug in Arequipa snel al ons hebben en houden gepakt en de nachtbus op richting Cuzco. Hier gaan we nu een dag of 2 wat uitrusten en bezoeken, vooraleer we opnieuw een trekking doen. Wanneer of hoe we Machu Pichu gaan doen, weten we nog niet, maar doen zullen we het!